متن برای شکر کردن خدا(جالبه)
نوشته ام را با این جمله آغاز میکنم: شکر، شکر، هزار مرتبه شکر خداوندی که از نیستی هستی را هستی بخشید و در تمام مراحل ناظر و شاهد نظم ها و هماهنگ هایش شد؛ هزاران مرتبه شکر خداوندی را که در آخرین لحظه، گرفتاری ها را آسان نمود و گره ها را بازکرد. اکنون وقتش رسیده که تا آخر عمر شکر گزار تو باشم و بدانم داروندارم از توست. اکنون وقتش رسیده غرورم را در هم شکنم و با چهره ای نیازمندانه و گاه مظلومانه سر خود را خم کرده و تا هزاران واژه شکر به زبان نیاورده سر خود را بلند نکنم چراکه احساس شرمندگی میکنم. اکنون همان زمانیست که منتظرش بودم تا درک کنم و بدانم چقدر دوستم داری و چقدر لطف ها از من دریغ نکرده ای تا اینجا در حضورت حی و حاضر در حال نوشتن باشم. اکنون وقتش رسیده تا دل ها تکانی بخورند و به خود بیایند، اکنون زلزله ای بس مهیب لازم است تا تمام تنم را بلرزاند و حس و بوی خدایی بگیرم حقیقتا با آوردن نام تو و شکرگزاری از صمیم دل آن زلزله مهیب رخ میدهد و تک تک اجزای بدنم در برابر بزرگواری و سخاوتمندی تو سر خم کرده و عاشقانه از حسی عارفانه مینوسد. اکنون تمام واژه هایم رنگ و بوی تو را گرفته اند و چه حس مطبوع و خوشایندیست چنین حس و حالی.. رایحه نام و یاد تو تمام تارو پود زندگی ام را فراگرفته و به آن رنگ و لعابی زیبا بخشیده است. چه حسی قشنگی دارم وقتی می گویم شکرت خدایا.. واقعا آرامش خاصی به من دست می دهد وقتی حتی برای لحظه ای شکرگزار تو میشوم. اکنون حس و حالی شاعرانه گرفته ام و با استشمام هوای پاک و تمیزت حس بودن، حس زندگی، حس هستی، حس امید را به آسانی میچشم و حس اینکه یکی هست که در تمام لحظه هایت همراه توست مرا آرام میکند و لذت بی چون چرایی از وجودت و بودنت میگیرم، دلم قرص و محکم است و تا تو را دارم هیچ غمی حس نمیکنم اکنون تمام دنیا و زیبایی هایش مال من است، درختانت، گلهایت، طبیعتت، صدای زیبای آبهای روانت و موقع آن است که دلی به طبیعت زده و از زیبایی های آفرینشت سرمستانه لذت ببرم و عاشقانه شکر وجودت را ادا کنم. اکنون یک نسیم آرام و خنک صبحگاهی لازم است تا با لذت بردن از زیبایی هایت بهتر بتوانم درک کنم. هزاران بار شکر میکنم که هنوز کنارم هستی و مرا فراموش نکرده ای و در سخت ترین لحظه ها به دادم میرسی و این حس امیدواری همچون رایحه ی تازه ی گل های نوبهاری حس جدیدی برای بودن، برای ادامه، برای زندگی در وجودم پدید می آورد و من از بابت تمام این حس ها و امیدواری هایم از تو تشکر میکنم، چه بگویم قلم که صدا ندارد، مینویسد و آرام میخزد و گاه آنچنان زیبا مینویسد که با تمام نوای بی نوایی اش تمام دل ها را به لرزه در می آورد، می دانی هر نوشته ای که با نام تو شروع شود و با نام تو مزین شود بی شک زیباترین نوشته است و هر زبانی و هر دلی با یاد تو و با شکر تو مزین شود بی شک آرام ترین و زیباترین دل و زبان است.
کلمات کلیدی:
