خواص و عوارض قرص نورتریپتیلین

در این قسمت به معرفی داروی نورتریپتیلین میپردازیم:

نورتریپتیلین دارویی از گروه ضدافسردگی‌های سه حلقه‌ای یا TCA است. کاربرد اصلی این دارو درمان بیماری اختلال افسردگی اساسی بوده و در برخی بیماری‌های دیگر اعصاب و سایر بیماریهای مزمن همچون میگرن و همچنین سندرم خستگی مزمن، نیز کاربرد دارد.این دارو در درمان شب‌میزی (شب ادراری) کودکان نیز موثر است.

مکانیسم اثر دارو

نورتریپتیلین از طریق مهار برداشت مجدد اپی نفرین و سروتونین توسط ترمینالهای عصبی پیش سیناپسی، باعث افزایش غلظت آن دو در سیستم عصبی مرکزی میگردد.

فارماکولوژی و فارماکوکینتیک

دارو پس از دریافت به سرعت و بصورت کامل جذب میگردد.متابولیزم آن کبدی و دفع، از طریق ادرار صورت میگیرد. دارای 3 دوز 10 و 25 و 50 میلی گرم میباشد.این دارو موجب خواب آلودگی میشود.در هنگام حاملگی و شیردهی نباید استفاده شود و همچنین در بیماران قلبی و عروقی بهتر است با پزشک در میان گذاشته شود.همچنین این دارو موجب افزایش اشتها و وزن میشود.

متابولیسم

نورتریپتیلین در کبد به وسیله آنزیم CYP2D6 متابولیزه میشود.

نکات برای مصرف این دارو :
1- ازقطع ناگهانی مصرف دارو باید پرهیز شود. درصورت نیاز، کاهش مقدار مصرف بتدریج درطول یک دوره حداقل 4 هفته ای باید انجام شود.
2-در هفته های اول درمان به دلیل افزایش تمایل به خودکشی باید بیمار را تحت نظر قرارداد.
3-بیش از یک داروی ضدافسردگی در یک زمان نباید تجویز شود.
4-برای شروع اثرات درمانی این دارو حداقل 2 هفته وقت لازم است.
5-درمان سالمندان باید باحداقل مقدار شروع شود، زیرا به عوارض جانبی این دارو حساسترند.
6-به علت نیمه عمر طولانی دارو، تجویز یکباره آن در موقع خواب،کفایت میکند.
7-به بیمار باید یادآوری شود که در صورت بروز علائم آنتی موسکارینی به درمان ادامه دهد، چون به این اثرات تاحدی تحمل حاصل میشود.
8-درصورت وجود سابقه مصرف مهارکننده های آنزیم MAO توسط بیمار، باید دوهفته بعد از قطع مصرف آن، مصرف این دارو را آغازنمود.
9-درصورت ضرورت مصرف داروی مهارکننده MAO باید حداقل یک هفته میان قطع مصرف این دارو و شروع داروی جدید فاصله ایجاد شود.
10-این دارو با ایجاد خواب آلودگی، ممکن است براعمالی که نیاز به مهارت و هوشیاری دارند،مانند رانندگی، تاثیر بگذارد.
11-دوره درمان با این دارو باید کامل شود. این دارو نباید بیش از مقدار توصیه شده، مصرف شود.
12-درصورت فراموش کردن یک نوبت مصرف دارو، اگر رژیم درمانی بصورت چند نوبت در روز باشد،به محض به یادآوردن، آن نوبت باید مصرف شود، مگراینکه تقریباًزمان مصرف نوبت بعدی فرارسیده باشد.در اینصورت، مقدار مصرف بعدی نیز نباید دوبرابر گردد. اگر رژیم درمانی بصورت مصرف درهنگام خواب باشد، نباید هنگام صبح دارو مصرف شود. بهتر است در این موارد با پزشک مشورت گردد.
13-به دلیل احتمال بروز منگی و سرگیجه، هنگام برخاستن ناگهانی از حالت خوابیده یا نشسته باید احتیاط نمود.
14-بامصرف این دارو، خشکی دهان ممکن است بروز نماید. درصورت تداوم این عارضه به مدت بیش از 2 هفته، باید به پزشک مراجعه نمود.
15-احتمال بروز حساسیت به نور بامصرف این دارو وجود دارد، لذا ضروری است از پوشش ضدآفتاب استفاده شود.
16-بیمار باید 7-3 روز پس از قطع مصرف تحت نظر باشد.
17-درصورت نیاز به هرگونه عمل جراحی یا درمان اضطراری، پزشک باید از مصرف دارو مطلع شود.

تداخل های دارویی آن:
مصرف همزمان این دارو با مهار کننده های آنزیم MAO باعث تحریک CNS و بالارفتن فشارخون میگردد. این دارو از طریق کاهش آستانه تشنج با اثر داروهای ضدصرع، مقابله میکند. بعضی از داروهای ضدصرع با کاهش غلظت پلاسمایی نورتریپتیلین، اثر ضدافسردگی آن را کاهش میدهند. این دارو اثر پائین آورنده فشار خون کلونیدین و گوانتیدین را کاهش میدهد. مصرف همزمان این دارو با فنوتیازین ها موجب افزایش عوارض جانبی آنتی موسکارینی و تسکین بخش هر دو دارو میشود. همچنین احتمال بروز حملات تشنجی را افزایش میدهد. مصرف همزمان این دارو با داروهای مقلد سمپاتیک ممکن است سبب تشدید عوارض قلبی – عروقی و احتمالاًبروز آریتمی، تاکیکاردی یا افزایش فشارخون شود. مصرف همزمان این دارو با داروهای ضدتیروئید ممکن است خطر بروز اگرانولوسیتوز را افزایش دهد. مصرف همزمان فرآورده های حاوی الکل و سایر داروهای مضعف CNS با این دارو ممکن است سبب بروز ضعف شدید CNS، ضعف تنفسی و کاهش فشارخون شود. سایمتیدین بامهار متابولیسم این دارو، غلظت پلاسمایی آن را افزایش میدهد. درصورت تزریق داخل نخاعی متریزامید همزمان با مصرف این دارو، احتمال بروز حملات تشنجی افزایش می یابدو بنابراین باید از 48 ساعت قبل و تا 24 ساعت بعد از میلوگرافی مصرف نورتریپتیلین قطع شود.

عوارض جانبی مصرف دارو:

خشکی دهان، خواب آلودگی، ضعف و خستگی، تاری دید، افزایش فشار داخل کره چشم، یبوست، تهوع، اشکال در ادرار کردن، کاهش فشارخون وضعیتی،اختلال ضربان قلب، اختلالات خونی، اختلال ادراک ، عصبانیت و بیقراری، واکنشهای ازدیاد حساسیت، اختلالات رفتاری، اختلالات حرکتی، افزایش اشتها و وزن از عوارض جانبی دارو هستند.

این مطلب را به اشتراک بگذارید